W piątek po południu zakończyła się trwająca od czwartku piąta już blokada maszyn wycinających Puszczę Białowieską. Aktywiści Greenpeace i Dzikiej Polski zwracali w ten sposób uwagę na dewastację Puszczy przez sprzęt, który nigdy nie powinien w niej pracować – niezależnie od celu wycinki. Krytykowali też próbę zdeprecjonowania znaczenia Puszczy przez obecnego w tym czasie w Białowieży Ministra Środowiska, który chce skreślenia jej z listy przyrodniczego dziedzictwa ludzkości UNESCO.
Grupa aktywistów Greenpeace i Dzikiej Polski blokowała tzw. harwestera – wielką maszynę do masowej wycinki drzew, która w ostatnich dniach pracowała przy wyrębie chronionej przez UNESCO części Puszczy Białowieskiej. Aktywiści zablokowali jej pracę własnymi ciałami i rozwinęli bannery z hasłami „Stop wycince”, „Cała Puszcza parkiem narodowym” i „Mam prawo do lasu”.
– Od dwóch lat wspólnie z Dziką Polską monitorujemy to, co się dzieje w Puszczy Białowieskiej i podejmujemy interwencje, jeśli niszczone są jej najcenniejsze fragmenty. Będziemy kontynuować te działania dopóki nie będziemy pewni, że Puszcza jest bezpieczna. Dokumentujemy niszczenie naszego dziedzictwa przyrodniczego, licząc że osoby podejmujące decyzje prowadzące do dewastacji Puszczy poniosą odpowiedzialność za swoje czyny – powiedział Robert Cyglicki z Greenpeace.
– Regularnie sprawdzamy w Puszczy intensywność wycinki prowadzonej w drzewostanach podlegających ochronie i informujemy o tym opinię publiczną, co przekłada się na społeczny sprzeciw, również miłośników Puszczy z zagranicy. Należy się liczyć z tym, że dalsze protesty – w Puszczy, ale również w innych częściach kraju oraz za granicą – będą adekwatne do stopnia wycinki i będą angażowały coraz więcej osób. Społeczność międzynarodowa wyraża coraz większe zainteresowanie tym, co się dzieje w Puszczy – powiedział Adam Bohdan z Dzikiej Polski.
Wyniki leśnych patroli Greenpeace i Dzikiej Polski jednoznacznie wskazują, że prowadzone w tym roku wycinki w Puszczy obejmują stare, bezcenne przyrodniczo fragmenty lasu dotychczas wyłączone z cięć, między innymi w strefach ochronnych UNESCO. Według danych z nadleśnictw około 40% cięć wykonanych było w tych częściach Puszczy, które zgodnie ze zobowiązaniami Polski wobec UNESCO są wyłączone z wycinki. Wyręby te trwają do dziś, mimo że na początku czerwca eksperci UNESCO w roboczym dokumencie przygotowanym na lipcowy zjazd Komitetu UNESCO wyrazili zaniepokojenie prowadzoną przez Polskę intensywną gospodarką leśną w Puszczy oraz wnioskują o wszczęcie formalnej procedury, która ma sprawdzić, czy Puszcza nie musi być wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu. Dokument przygotowany przez ekspertów będzie dyskutowany podczas 41. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa, która odbędzie się na początku lipca w Krakowie.
Maszyny zablokowane przez aktywistów w ostatnich dniach cięły drzewa właśnie w obszarach ochronnych UNESCO, w których nie powinny pracować. Pokojowe protesty w Puszczy Białowieskiej rozpoczęły się pod koniec maja. Zakończona dziś akcja to piąta blokada ciężkiego sprzętu wycinającego Puszczę Białowieską przeprowadzona przez aktywistów Greenpeace i Dzikiej Polski w ostatnich tygodniach. W tym czasie w całym kraju odbywają się również koncerty, spacery obywatelskie i manifestacje solidarnościowe, które łączy wspólne przesłanie: Stop wycince – cała Puszcza parkiem narodowym!
W skrócie o Puszczy Białowieskiej i UNESCO:
Puszcza Białowieska jest jedynym polskim obiektem przyrodniczym wpisanym na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Została wpisana na tę listę w 1979 roku, jako jedna z pierwszych na świecie. Od 2014 roku obiektem UNESCO jest cały obszar Puszczy – w Polsce i na Białorusi.
Przyznając Puszczy status światowego dziedzictwa kierowano się tym, że stanowi ona “wyjątkowy przykład procesów ekologicznych i biologicznych istotnych w ewolucji i rozwoju ekosystemów oraz zespołów zwierzęcych i roślinnych” (kryterium IX UNESCO) oraz obejmuje siedliska naturalne najbardziej reprezentatywne i najważniejsze dla ochrony in situ różnorodności biologicznej, włączając te, w których występują zagrożone gatunki o wyjątkowej uniwersalnej wartości z punktu widzenia nauki lub ochrony przyrody (kryterium X).
Polska i Białoruś rozszerzając obszar obiektu zobowiązały się do przestrzegania szeregu zasad, między innymi do znacznego ograniczenia gospodarki leśnej na terenie Puszczy. W tym celu Puszcza została podzielona na cztery strefy, pozyskanie drewna dopuszczalne jest tylko w jednej z nich.
Lista obiektów dziedzictwa ludzkości w zagrożeniu obejmuje te z najcenniejszych obszarów przyrodniczych i zabytków, które są zagrożone poważnym i ściśle określonym niebezpieczeństwem – zarówno naturalnym jak i wynikającym z działalności człowieka. Obecnie na tej liście znajduje się 55 obiektów. Dotychczas z listy UNESCO zostały usunięte tylko dwa obiekty – rezerwat w Omanie i Drezno.
Nasz k
ontakt w Puszczy: Adam Bohdan, Dzika Polska, adam.bohdan@wp.pl, 532 284 313
