Przez 2 dni przedstawiciel Fundacji brał udział w spotkaniach dotyczących przygotowania kluczowego dokumentu w oparciu o który będzie zarządzana Puszcza Białowieska – Planu Ochrony Natura 2000. Zakres i szczegółowość prac wykonanych przez wykonawcę “Usługi Ekologiczne Alojzy Przemyski” i podwykonawców okazał się imponujący.
Liczebność niemal wszystkich najważniejszych przedmiotów ochrony związanych z lasem naturalnym osiągnęła znaczący, często kilkukrotny wzrost, co bez wątpienia należy wiązać z ochroną bierną w ostatnich latach. Niektóre przedmioty ochrony (sóweczka, muchołówka, wilk) osiągają największe zagęszczenia i liczebności w kraju.
Stwierdzono wiele nowych stanowisk skrajnie rzadkich gatunków jak Rhysodes sulcatus. Ważnym beneficjentem rozpadu świerczyn okazał się mopek Barbastella barbastellus.
Rekomendowana ochrona ma się opierać przede wszystkim na podejściu bezingerencyjnym. Ochrona siedliska 9170 w Puszczy Białowieskiej (spinetryzowane płaty o łącznej powierzchni ok 100 ha) ma polegać na obrączkowaniu części drzew. Ma to swoje uzasadnienie – monokultury iglaste na żyznych siedliskach powodują zakwaszenie siedlisk i pogorszenie ich stanu. Dojrzałe drzewostany iglaste zamierają i ulegają przebudowie. Nie zawsze te procesy są widoczne w młodszych drzewostanach. Obrączkowanie w porównaniu do standardowej przebudowy związanej z wywozem drewna ma szereg zalet – nie niszczy naturalnego odnowienia, nie stwarza warunków do kolonizacji siedlisk przez obce gatunki. Na ok 60 ha dąbrów zaproponowano rozluźnianie drzewostanu.
Taki plan zagwarantuje należytą ochronę Puszczy na kolejne dekady. Niebawem rozpoczną się konsultacje projektu dokumentu.
