Puszcza Piska to obszar Mazurski Park Krajobrazowy, obszar Natura 2000 „Ostoja Piska” PLH 280048. To również obszar planowanego Mazurskiego Parku Narodowego, którego pomysłodawcą był ojciec polskich parków narodowych prof. Władysław Szafer. Obecnie ideę powołania Parku promuje m.in. dr Jerzy Kruszelnicki i prof. @Marek Konarzewski z Polska Akademia Nauk.
Mozaika jezior i lasów tworzy w Puszczy Piskiej unikalny krajobraz. Odwiedziliśmy ostatnio ten obszar w celu wytypowania i weryfikacji cennych drzewostanów, uzupełnienia wiedzy o przedmiotach ochrony.
W obszarze zachowały się płaty siedlisk grądowych, w tym z duża ilością drzew pomnikowych (również dęby o obwodzie ok 5 m) oraz dużymi zasobami martwego drewna. Takie miejsca bezsprzecznie powinny być objęte ochroną rezerwatową.
Tak stare dęby są chętnie zasiedlane przez pachnicę dębową – dało nam się stwierdzić kilkanaście stanowisk tego gatunku. Na starych drzewach liściastych stwierdziliśmy epifity zaliczane do wskaźników starych lasów. Zebrane dane wykorzystamy do wzmocnienia ochrony obszaru.
Pomimo prowadzonej gospodarki leśnej obszar na tle kraju odznacza się dużym udziałem starolasów w wieku ponad 200 lat. W wielu miejscach zobaczymy rozległe rębnie zupełne, jednak na żyznych siedliskach prowadzona jest stopniowa przebudowa w kierunku drzewostanu mieszanego, z pozostawieniem starych sosen – ten wątek rozwiniemy w kolejnym poście.
Będziemy w przyszłości podejmowali i wspierali starania dotyczące ochrony tego obszaru.
Dziękujemy za wsparcie Polska Akademia Nauk